|
|
 |
|
|
| |
|
|
Savremena biblijska priča
U galeriji REMONT u Beogradu od 8. aprila do 3. maja trajala je izložba renomiranog novosadskog umetnika, slikara i performera Nikole Džafa pod nazivom Kružni put - treći krug.
Izložba je participativna akcija u kojoj je 7 panela osmislio i započeo umetnik, a koje je trebalo da dovrše po 3 umetnika iz svakog od mesta u kojima je ili će ’gostovati’ postavka. Serija panela predstavlja stradanje Zeca u 7 slika, a nastala je na osnovu sinopsisa nikad realizovane predstave Gorana Mimice Neoplanta metro.
Umetnička grupa LEDart, čiji je tvorac i vođa bio Nikola Džafo, pre više od 10 godina pravila je subverzivne umetničke akcije po Beogradu, Srbiji i regonu, prateći događanja za vreme vladavine Slobodana Miloševića. Zec je tada bio zatvorenik mnogih logora nastalih za vreme ratnih dejstava na ex-Yu teritoriji. Kao i život samih građana sa tih prostora i sama umetnost bila je zaleđena i smeštena u žice logora, deleći sudbinu Zeca. Drugi krug Ledartovci su započeli stvaranjem ART klinike u kojoj su i društvo i Zec morali da se leče od postratnih trauma. Činilo se da je uloga Zeca postala sve značajnija, pa je čak dobio i izložbu u Muzeju Vojvodine u Novom Sadu, i mogućnost da se kandiduje za predsednika. Shvativši da u tim okolnostima ništa ne može da izmeni i popravi, Zec odlazi u belo.
|
| |
|
Ovom participativnom akcijom, serijom nikad završenih crteža u REMONTU, umetnik Džafo aludira na Hristov kružni put preuzet iz Biblije, koji još traje. Rad Kružni put sadrži sedam novosadskih metro-stanica/tabli na kojima je prikazana sudbina Zeca i na kojima Zec preuzima kulturološka značenja i uloge osuđenika, vojnika, razbojnika, putnika, majke. Ova svojevrsna rekonstrukcija istorije umetnosti, religije i kulture stvara interakciju među ljudima kojom treba da se premoste razlike lične, političke, kulturne, ideološke, estetske i etičke prirode. Prvu interakciju umetnik pravi među svojim kolegama umetnicima kreativnim revizionizmom u prvom krugu Kružnog puta, svesno rekonstruišući poetički uticaj svojih prethodnika. U drugom krugu umetnici po pozivu vrše korektivne reakcije na crtežima (Z. Bulatović, S. Stošić, U. Pavlović). Treći krug intervencija na crtežima vrše Ž. Kovač, A. Rafajlović i D. B. Stevanović. Sve se to dešava pred očima publike koja tako dobija aktivno/interaktivnu ulogu u promišljanju sadržaja i kreiranju likovnih predstava nedovršenih slika koje treba da omoguće dijalog koji kruži i razvija se oslobađajući nas tragične sudbine Zeca koji stalno skakuće u mestu u svom ’Zečijem polju’.
|
|
| |
| | | | | |
